Bieganie psów
Znam biegaczy, którzy nie trenują ze swoimi psami. Ich powody mnie zaskakują – zbyt gorąco, za zimno, psów nie może nadążyć, psi ciągnie. Dla mnie jest coś strasznie nie tak z tymi wymówkami. Psy są implikowane do biegania.
Jeśli chodzi o mnie, odmawiam pozostawienia mojego kutonu za sobą, nawet jeśli to implikuje chodzenie.
Ace to wysoka, krótkotrwała mieszanka laboratoryjna. Jest w większości retriever, ale ma szczupłą ramę z widocznymi mięśniami, takimi jak Vizsla lub Weimaraner. Zwalnia i stara się nie ciągnąć w moje wolniejsze dni. W jego powolne dni (są rzadkie) lub jeśli robi się zbyt gorąco, zmniejszam również swoją prędkość biegania. W końcu, gdyby nie asa, mógłbym przestać działać dawno temu.
Ponieważ posiadam psie i pielęgnację psiego w Solana Beach, biegam, więc zwykle łatwo zapomnieć, dlaczego zacząłem biegać psi.
Bieganie to coś, co mogę nazwać swoim. To jest coś dla moich psów i mnie. Moja ukochana nie ucieka. Członkowie mojej rodziny nie biegają. Moi kumple w mieście nie biegają. Ale psy? Zawsze chętnie uciekają.
W styczniu 2007 roku wpadłem na pomysł na pełny maraton. To było zanim miałem własny pies. Poszedłem na swój pierwszy 14-kilometrowy trening. Następnie 15-milerski. Następnie 16 mil.
Myśli o tym, co przyjąłem, wypełniły mój umysł podczas tych biegów i zmotywowałem mnie do kontynuowania. Czytałem humane społeczeństwo i profile ratownicze online i miałem umysł na kilku psach – Ace jest jednym z nich.
Przyjąłem swój kundel w marcu, zaledwie dwa miesiące przed maratonem Fargo w 2007 roku. Ace od razu przyjął swoją rolę mojego kumpla i towarzyszył mi podczas moich wspólnych 6-milowych biegów, a także dłuższych biegów 10–20 mil raz w tygodniu. Jego rama i energia sprawiły, że stał się optymalnym partnerem szkoleniowym.
Kiedy w Fargo jest –20 stopni, Ace jest nadal przygotowany do biegu. W niektórych przypadkach jest tak zimno, że moje rzęsy zamarzają razem, a Ace’s Crystalizuje. Nie obchodzi nas. Wrzucam dodatkową warstwę, a as nosi jego buty i kamizelkę i wychodzimy.
Wiem, jakie pory dnia bierze się i na jakich trasach podczas zakupów w zakupie, aby zmaksymalizować swój czas sam – czas z moim psem lub jakimkolwiek psem, którym działam o tej konkretnej godzinie.
Bieganie jest ekscytujące, ponieważ wiem, że im starszy dostanę, tym silniejszy się będę. W wieku 26 lat nie jestem jeszcze w swoim biegu. Zdaję sobie sprawę, że to sprawa postawy, ale odmawiam wierzenia, że powinienem już zwolnić. Moje szybsze czasy, mniej obrażeń i zwiększony przebieg pokazują mój punkt widzenia.
Mimo to, po zaledwie dwóch i pół roku biegania z moim psem, odkryłem, że tempo mojego psa zwolniło. Już Ace jest starszy ode mnie (około 34 lat) w latach psów.
Dobrze, że nie obchodzi mnie szybkość. Jeśli zostawię widok w domu lub odmówię spojrzenia na niego, dopóki nie wrócę do domu, Ace utrzymuje mnie w stabilnym tempie o długości 10 minut. Wygląda na to, że łączyliśmy się po tak licznych treningach.
Mój Mutt Ace, a także psi biegacze w całym kraju, oferują biegaczom znacznie większe wsparcie niż kiedykolwiek wiedzą.
Jeśli uda mi się zaoferować jedną rzecz psów, wybrać bieg. Niezależnie od tego, czy jest to płatny klient, pies ratunkowy, kumpel lub członek rodziny, czy mój as Ace, nie znajdziesz mnie bez kumpla.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz mój drugi post na temat mojego psiego biznesowego biznesu.