Mikrochipping twojego psa lub kota
Dodaj przyciski udostępniania do FacebookFacebookFacebookshare do TwitterTwitterTwittershare do PinterestpinterestShare to Moreaddthismore
Doniesiono, że w pewnym momencie ich życia może zostać utracone do jednej trzeciej zwierząt domowych. Jednym z największych obszarów uprawy, które pomogą rozwiązać ten problem utraty, kradzieży lub oddzielenia od opiekuna zwierząt, jest zastosowanie stałej identyfikacji mikroczipów zarówno psów, jak i kotów. Najczęstsze rodzaje urządzeń mikrochip, które widziałem, są HomeAGain, Microchip ID i Avid Microchip. Wszystkie są akceptowane przez każdy klub lub rejestr hodowli/rasy. Jednak ważne jest, aby właściciel był aktywowany przez właściciela, rejestrując się w odpowiednim 24 -godzinnym centrum odzyskiwania.
Mikroczipy mają różne częstotliwości; Jednak najczęściej odczytana częstotliwość jest dziś 125 kHz. Podczas gdy opiekunowie zwierząt we wszystkich stanach mogą legalnie kupić, wstrzykiwać i aktywować mikroczipy, wielu opiekunów decyduje się, aby wertecznik lub hodowca robią to za nich, jeśli czują się niewygodnie w procesie iniekcji. Znieczulenie nie jest wymagane do wstrzykiwania mikroczipu. Chip jest zwykle wstrzykiwany pod skórą między łopatkami. Specjalny skaner wysyła sygnał radiowy do wszczepionego mikroczipu i jest tym, co większość schronów i hodowli używa do identyfikacji utraconych lub skradzionych zwierząt.
Jedynymi rzadkimi skutkami ubocznymi, które widziałem z mikroczipami, to rzadki ruch układu z obszaru łopatki do obszaru bliżej nóg. Jednak gdy większość ludzi skanuje utracone zwierzęta, zwykle przechodzą przez całe zwierzę ze skanerem w poszukiwaniu numeru ID mikroczip. Jedynym innym niezwykle rzadkim powikłaniem byłby guz lub guzek w miejscu wstrzyknięcia mikroczipów. Ale biorąc pod uwagę znaczną korzyść z ponownego połączenia utraconych zwierząt ze swoimi opiekunami zwierząt, z pewnością polecam użycie mikroczipu jako środka trwałej identyfikacji.
Bezpieczeństwo zwierząt